DE VAARDIGHEDEN VAN DE TRAINER-COACH (VERSUS COACHING WAYS) EN ARTIKEL OVER ANDRAGOGIE
Deze opleiding sluit aan bij de evolutie en ontwikkeling van de vorige opleiding tot coach-trainer “Train the Trainer”. Deze opleiding stelt u in staat om de vaardigheden en houding van de coach-trainer duurzaam te verankeren door middel van technieken en instrumenten die de collectieve dynamiek, het experimenteren en de actieve pedagogie bevorderen. Deze opleiding is bedoeld voor iedereen die zelfstandig opleider voor volwassenen wil worden of voor professionals op het gebied van begeleiding, coaching en onderwijs die hun huidige houding en animaties willen verrijken en ontwikkelen.
ANDRAGOGIE. Korte geschiedenis van het woord:
De definitie van het woord pedagogie is als volgt:
in het Grieks betekent dit woord païd: kind en agogos: gids.
Het woord andragogie is afgeleid van de woorden recs andros: man (in de betekenis van volwassen mens) en agogos: gids.
De term werd voor het eerst gebruikt in 1833 door een Duitse grammatica-leraar, Alexander Kapp, om de onderwijstheorie van Plato te beschrijven, in het Duits der Andragogik. Daarna verdween de term een eeuw lang uit het taalgebruik door toedoen van de Duitse filosoof Johan Friedrich Herbart, die fel gekant was tegen het gebruik ervan.
In 1921 duikt de term weer op bij de Duitse sociale wetenschapper Eugen Rosenstock, die suggereert dat volwasseneneducatie specifieke docenten, methoden en een eigen filosofie vereist.
De behoefte om te weten: volwassenen zijn gemotiveerd om een opleiding te volgen wanneer ze behoeften en interesses ontdekken die ze dankzij een opleiding kunnen bevredigen. De analyse van behoeften en interesses moet dus het uitgangspunt zijn van elke opleidingsactie. Volwassenen moeten weten waarom ze iets moeten leren voordat ze een opleiding volgen. De eerste taak van de docent is dan ook om de leerling te helpen zich bewust te worden van zijn behoefte om te leren. Op die manier ontdekt de leerling het verschil tussen zijn huidige situatie en de situatie die hij wil bereiken. Deze aanpak stelt hem in staat om persoonlijke doelen te stellen en een actieplan op te stellen.
Het zelfbeeld van de leerling: volwassenen hebben een diep verlangen om zelf te bepalen wie ze zijn. Daarom is het de taak van de docent om een onderzoeksproces op gang te brengen dat een uitwisseling is tussen de leerlingen en hemzelf, in plaats van een overdracht van kennis gevolgd door een evaluatie. Volwassenen zijn zich ervan bewust dat ze verantwoordelijk zijn voor hun eigen beslissingen en hun leven. Wanneer ze zich hiervan bewust zijn, ontstaat bij hen de behoefte om door anderen te worden gezien en behandeld als individuen die in staat zijn zichzelf te sturen. Ze accepteren dan geen situaties waarin ze het gevoel hebben dat anderen hun wil opleggen. In een schoolsituatie vallen deze volwassenen echter terug op de reflexen die ze als kind hadden en worden ze weer afhankelijk. Het zou verkeerd zijn te denken dat deze houding overeenkomt met een reële behoefte en dat de leerkracht daarop moet reageren door hen echt als kinderen te behandelen. Als deze fout wordt gemaakt, ontstaat er een conflict bij de leerling. Er is een conflict tussen het intellectuele model (de leerling is een afhankelijk wezen) en de al dan niet bewuste psychologische behoefte om zichzelf te sturen. In de meeste gevallen probeert de volwassene die met dit soort innerlijke conflicten worstelt, te ontsnappen aan de situatie die hieraan ten grondslag ligt, wat zich vertaalt in het afbreken van de opleiding.