SAMENWERKING TUSSEN DE LEDEN VAN EEN TEAM.

1. TEKORTEN VOORKOMEN

Elk tekort, of het nu financieel, commercieel of zelfs psychologisch is, is een bron van conflicten. In een logica van schaarste richten de actoren zich namelijk in de eerste plaats op de tekorten, wat kan leiden tot een logica van concurrentie en manipulatie.

Tekorten vermijden betekent dat je uitgaat van een logica van overvloed, dat wil zeggen dat je ervan uitgaat dat er binnen het team voldoende aanwezig is van wat iedereen van elkaar nodig kan hebben.

Bijvoorbeeld:

Waarom staan er in elk kantoor printers? Wijst deze overvloed aan middelen niet in feite op een tekort aan delen of op geïnstitutionaliseerde concurrentie?

2. DE BEHOEFTEN VAN IEDEREEN ERKENNEN

Ieder van ons heeft gelijke rechten wat betreft de bevrediging van zijn behoeften binnen het team en een gelijke verantwoordelijkheid voor het samenwerkingsproces.

Iedereen is verantwoordelijk voor de bevrediging van zijn behoeften.

Dit vereist dat we de ander erkennen om wie hij is, los van zijn professionele identiteit.

Bijvoorbeeld:

Tijdens een teamvergadering... Doe aan het begin van elke vergadering een inclusieoefening door te bespreken wat er sinds de vorige keer is gebeurd, zelfs als iedereen elkaar kent.

3. GEEN REDDING

Het gaat er hier om dat je niet voor de behoeften van de ander zorgt zonder dat hij daar expliciet om heeft gevraagd of zonder dat er een duidelijke aanwijzing is dat die behoefte bestaat.

Redden zou betekenen dat je iets doet of in een situatie terechtkomt die je niet gewenst hebt, omdat je dacht dat de ander dat wilde.

Bijvoorbeeld:

Wat kunnen we doen om hem te motiveren?

4. GEEN MACHTSPELEN

Een machtsspel bestaat erin iemand iets te laten doen tegen zijn wil, zonder zijn toestemming.

Machtsspelletjes zijn gebaseerd op de veronderstelling van schaarste en concurrentie.

Bijvoorbeeld:

Een medewerker bedreigen, hem kleineren, hem lastigvallen, klagen, mokken...

De manier om uit een machtsspel te komen, is door de verschillende contractniveaus te herzien.

5. GEEN LEUGENS, GEEN GEHEIMEN

OVER HET LEVEN VAN HET TEAM

Deze voorwaarde houdt in dat er geen geheimen mogen zijn, met name over wat iedereen wil, en dat in 100% van de gevallen. De neiging om machtsspelletjes te spelen gaat gepaard met het onvermogen om duidelijk en openlijk te erkennen of te vragen wat men wil. De reden hiervoor is dat het onthullen van je behoeften in een competitieve situatie neerkomt op het informeren van je concurrent over wat je vraagt, waardoor de angst voor tekortkomingen alleen maar groter wordt.

Bijvoorbeeld:

Vragen totdat je tevreden bent

6. EVALUATIE VAN HET SAMENWERKINGSPROCES

Het gaat erom het samenwerkingsproces voortdurend te evalueren door voor elke specifieke taak regels voor de evaluatie van de samenwerking vast te stellen. Het gaat er ook om een instantie in te stellen voor het reguleren van meningsverschillen en regels vast te stellen voor het behandelen van problemen met het functioneren van de samenwerking.

Bijvoorbeeld:

In hoeverre is wat er tussen ons gebeurt coherent en passend?

Kan ik de leider confronteren met zijn beslissing, met zijn manier van evalueren van het team, van individuen?

Schakelt hij een derde partij in om het probleem op te lossen?